OPINIE: ‘Free Free Democracy’
Wie aanstoot neemt aan de ‘Free Free Palestine’ van artiesten op een podium en hen de mond wil snoeren, raakt ook aan het recht op vrije meningsuiting. Een recht dat verankerd is in de grondwet van België en in de Universele Verklaring van de Rechten van de mens. Wie een ander beperkt in zijn vrijheid, beperkt de democratische waarden. Iets waar we maar beter zorgzaam mee omspringen. In ieders belang.
‘Schoenmaker, blijf bij uw leest’, is de meest gehoorde zin als artiesten hun nek uitsteken en een politieke boodschap brengen. Maar de artiesten trekken de schoenen meestal pas aan, als het politieke schoentje knelt. Of in dit geval, als de volledige zool van de schoen is weggesleten. Als, door deze genocide, alle hoop de bodem werd ingeslagen.
Politiekers, artiesten en schoenmakers delen een simpel feit. Het zijn allemaal burgers, met hetzelfde recht om de vrij mening te uiten. Sommigen doen dat door te betogen in de straten, sommigen door te debatteren in het parlement, en anderen gebruiken hun stem op het podium. Er is geen hiërarchie tussen wie wel, en wie niet spreken mag. De politiek is niet de baas van de artiesten. Of omgekeerd. Niemand hoeft iemand de les te spellen. Een leerkracht weet trouwens dat dat vaak het tegenovergestelde effect heeft.
De vrijemeningsuiting staat duidelijk beschreven in de grondwet. De overheid mag vooraf niet bepalen wat wel en niet mag worden geuit. Censuur is verboden. Haatspraak en discriminatie mag achteraf wel door een rechtbank veroordeeld worden. En gelukkig maar. Maar zij die beweren dat de kreten tegen een genocide onder die categorie vallen, leggen ook de honderduizenden burgers die ‘en masse’ op straat kwamen, het zwijgen op. Net nu zwijgen geen optie is.
En artiesten zijn de vinger aan de pols. Wie écht goed luistert naar de muzikanten op één of ander festival, weet dat zij over veel meer zingen. Je hoort songs over mentaal welzijn, over angst, zelfmoord, over geluk en liefde, over dekolonisering, gendergelijkheid, over armoede, escapisme… en dus ook over de genocide in Gaza. Muzikanten zijn een barometer voor wat leeft onder de mensen. Je hoort de stem van de samenleving. Profiteer ervan.
Gelukkig steunt een groot deel van het publiek deze roep om rechtvaardigheid en de strijd voor vrijemeningsuiting. Iets waar we in deze geopolitieke situatie maar beter zorgzaam mee omspringen. Zingen voor Palestina en tegen een genocide, is dus ook zingen voor democratische waarden van alle burgers. ‘Free Free Democracy’: bevrijd de democratie van zij die de artistieke vrijheid willen inperken.
Frederik Sioen
Muzikant en volksvertegenwoordiger Vlaams Parlement (Vooruit)
